غلام مُحمد درد پنجابی دوہڑے

غلام مُحمد درد صاحب دے پنجابی دوہڑے

اٹھی اکھ مجبور مناونڑ آئی ھئ او میرا پنیاں ہویا دعاہیں دا

تویں تاں اج تاہیں نی محسوس کیتا او کدی سیک آساڈیاں ھاہیں دا

ڈس ہنڑ کیوں وسر حیات گیاای ویلا میریاں نپیاں بانہیں دا

سچ آھدن چیھڑو ای مونھ کر ویندن ہتھوں ڈھہے ونجے سوٹا سائیں دا

<-------------------------------------->

<-------------------------------------->

چلو شکر اے سجن تے دشمن دی ویلے نال تاں ونڈ ہوگئی اے

لتھے مگرو مہنڑے خلقت دے ہولی فکر دی پنڈ ہو گئی اے

توئیں سجنڑ نوں لونڑ شریکا دا جداں دانش کھنڈ ہو گئی اے

میں وی ایہہ سمجھیساں تں سٹیاں کہڑی کعبے نو کنڈ ہو گئی اے

<------------------------------------->

<------------------------------------->

لگے راہنی مجمے خوشیاں دے سداں رہئی آباد حویلی

وتیں سجنڑ ہڈھَیندا رج رج کے بختاں دی رُت البیلی

میں تاں رب تے تیرے آسرے تے بیڑی ساجھ دی وتناں ٹھیلی

اِنج سنگت نبھائیں سارا جگ پیا آکھے شاباش ائی ”درد؎“دا بیلی

<------------------------------------->

<------------------------------------->

لتھی اجے نئیں کاوڑ سجنڑاں دی میتھے آ گیا جدنـڑ زوال اے

سانوں آس ھائی عید تے مل پوسی کیتی سجنڑاں ہور کمال اے

انہاں ایہو کجھ آکھ کے گھلیا اے تیرا کملیا غلط خیال اے

کدی شاہ وی"""عاقب"" کیتی اے بھلا عید غریباں نال اے